Info ECAG
Wbrew zapowiedziom organizatorów EuroRewolucji, którzy tuż po „przewrocie lutowym” zadeklarowali samorozwiązanie „Siczy Majdańskiej” w czasie wyborów prezydenckich 25 maja, dnia dzisiejszego nie wywiązali się z tej deklaracji. Ponadto na 8 czerwca zapowiedziano nawet uroczyste zaprzysiężenie na Majdanie Niepodległości nowego prezydenta Ukrainy Petro Poroszenki – co w oczach działaczy politycznych oznaczałoby swoistą legitymizację ze strony rewolucjonistów oraz organizacji społeczeństwa obywatelskiego.
Niemniej nowy mer Kijowa Witalij Kliczko, już po ogłoszeniu wyniku wyborów municypalnych, zaapelował do liderów EuroMajdanu o likwidację masteczka namiotowego, gdyż centrum stolicy stało się miejscem, gdzie pojawia się coraz więcej włóczęgów, bezdomnych oraz ludzi znajdujących się pod wpływem alkoholu. Ponadto wszechobecny bród i porewolucyjne zgliszcza odstraszają zarówno samych mieszkańców, jak i zagranicznych gości.
W odpowiedzi na powyższe zastrzeżenia 31 maja 2014 r. aktywiści EuroMajdanu podpalili, w proteście, przy wylocie na Chreszcztyk opony samochodowe. „Trwamy tu, aby mieć wpływ na władze. Kliczko nie sprywatyzował jeszcze Ukrainy i nie może ot tak powiedzieć – zabierajcie się stąd”– mówił jeden z protestujących. Przedłużający się – od czasu obalenia prezydenta Wiktora Janukowycza (22–26 luty) EuroMajdan jest przede wszystkim wyrazem braku zaufania działaczy społecznych do całej ukraińskiej klasy politycznej, w tym także i tej części, która doszła w wyniku EuroRewolucji do władzy oraz wniosków, jakie wyciąnięto z czasów Pomarańczowej Rewolucji, kiedy to tandem Juszczenko-Tymoszenko, zamiast reformować państwo, pogrążył je w chaosie walki partyjnej.
W rezultacie też magistrat wydał następujące oświadczenie, w którym odżegnał się od wcześniejszej sugestii: „Majdan przywrócił demokrację na Ukrainie – miliony obywateli, wśród których były setki tysięcy kijowian, przyszli tu , aby bronić przyszłości swojej i swojego kraju […]. Rozumiemy, że kraj i stolica powinny wrócić do normalności oraz rozpocząć reformy, których oczekuje społeczeństwo. Obecnie to sam Majdan powinien dokonać wyboru, co do swojej przyszłości”.
Warto także nadmienić, iż w połowie maja samoobrona Majdanu przekształciła się w organizację społeczną, gdyż jej liderzy zostali wchłonięci przez nowy układ rządzący, zaś poszczególne sotnie stały się podstawą organizacja Gwardii Narodowej, której poszczególne bataliony walczą obecnie z separatystami rusofońskimi, reprezentującymi parapaństwowy Związek Republik Ludowych.
Żródło: Serwis agencyjny UNIAN i „Ukraińska prawda” 31 V 2014-05-31
opr. Mark Kellen
Przeczytaj również:
Rostisław Iszczenko:9 tez o polityce Putina wobec Ukrainy
Andrzej Dołęga:Bankructwo Dzikich Pól
Dariusz Dulaba:Kulisy kryzysu ukraińskiego?
Robert Potocki, Mateusz Piskorski, Wiesław Hładkiewicz:Fale Tunisami. Kontestacja arabska w latach 2010-2013(książka)
Tomasz Skowronek:Zapiski o Ameryce Łacińskiej(książka)
Robert Kobryński:Dzieci w konfliktach zbrojnych(książka)
Komentarze