Tomasz Formicki
Jednym z charakterystycznych elementów aksamitnych rewolucji jest zastosowanie walki bez przemocy, którą na płaszczyźnie teoretycznej wypracował amerykański naukowiec profesor Gene Sharp. W środowisku specjalistów w zakresie socjotechniki walki informacyjnej system wypracowany przez prof. Sharpa nazywany jest nonviolent action. Praktycznie każda organizacja aksamitnych rewolucjonistów przed przystąpieniem do akcji przechodzi przez intensywne szkolenia, treningi i seminaria, na których wykładane są tezy prof. Sharpa. Tak było między innymi w przypadku „Otporu”, który w Serbii był motorem napędowym działań informacyjnych i psychologicznych wymierzonych w Slobodana Milosevica.
Oczywistym jest fakt, że bez zewnętrznego wsparcia logistycznego oraz finansowego ze strony państw zainteresowanych obaleniem Milosevica aksamitni rewolucjoniści nie byliby w stanie na taką skalę i z takim rozmachem przeprowadzać swoje kampanie informacyjno – psychologiczne. Powszechnie znane są związki działaczy „Otporu” z amerykańskimi i niemieckimi kołami politycznymi, które poprzez szereg fundacji, stowarzyszeń i innych organizacji pozarządowych w różnej formie udzielały wsparcia aksamitnym rewolucjonistom. Seminaria szkoleniowe dla serbskich działaczy organizowały m.in. International Republican Institute, National Democratic Institute czy niemiecka Fundacja Fredricha Eberta. W USA na poziomie rządowym patronat nie tylko nad „Otporem”, ale nad całą opozycją wobec Milosevica objęli Madeleine Albright i Richard Holbrooke.
Więcej:http://www.geopolityka.org/analizy/1305-aksamitne-rewolucje-zastosowanie-socjotechniki-walki-informacyjnej-i-dzialan-psychologicznych-w-praktyce-czesc-2
